Dünya genelinde tatlı su kaynaklarının yaklaşık yüzde 70'i bitkisel ve hayvansal üretim için, yani tarımsal faaliyetler için kullanılıyor. Bu oran Türkiye'de yüzde 74 seviyesinde. Kalan yüzde 26 ise yüzde 13 içme-kullanma ve yüzde 13 sanayi kullanımı olarak bölüşülüyor.

Pandemi süreci ile birlikte gıda üretiminin önemini daha iyi anladık. 2050 yılında yaklaşık 10 milyar olacak dünya nüfusunu beslemek için küresel gıda üretiminin yüzde 50 artması gerekiyor. Ancak, ne yazık ki doğal kaynakların üçte birini sadece beslenmek için tüketiyoruz.

Tarım makinelerinin birbirleriyle eş zamanlı ve etkileşim halinde çalışması, akıllı tarımın en önemli getirilerinden biri… Bu sayede tarımsal üretimde hız kazanılır ve dolayısıyla kazanç da artar.

Mevcut şartlarda maksimum verimliliğe ulaşacak üretim teknikleri, yeni teknolojiler, yapay zeka destekli çözümler geliştirmenin, bu alanda Ar-Ge çalışmaları yapan şirketlere yatırım yapmanın, genç yetenekleri keşfetmenin önemi giderek daha çok artıyor.

Yeni bir tarım devrimi arifesindeyiz. Bu yeni tarım çağında ‘sürdürülebilir tarım' başlığı altında şekillenen alanlar; aslında ‘gıda, güvenlik ve beslenme' ekseninde şekilleniyor. Tıpkı tüm diğer alanlar gibi tarım da uçtan uca teknolojik çözümlerle entegre oluyor.

Bir sorunu çözmenin ilk adımı, sorunu kabul etmektir. Esas sorun ise yapılan tarım ve üretim modeli devrinin kapanmış olması.

Paydaş kapitalizmini savunan, ekosistemi geliştirmeye çalışan, sürdürülebilirliği teşvik eden, tarıma, tedarikçisi olan hayvancılıkla uğraşan çiftçilere destek olan Emmanuel Faber'in kaderini sürdürülebilir olamaması belirlemişe benziyor.