Bir Bodrumlu olarak üniversite eğitimimin ardından memleketime döndüm, o yıllarda mavi yolculuk yeni yeni gelişiyordu. Bir seyahat acentasıyla biz de bu işe başladık. Mavi yolculuk yapanların neredeyse hepsi yelken kullanmak talebiyle geldiler. Mürettebat ise yelken açmak konusunda pek istekli değildi. Yeni nesil, o dönemde yelken açma konusunda bilgili değildi. Aldıkları ehliyetlerde yelken eksikti. Bu işin üzerine düşüp, kafa yorduk. Deniz Meslek Liseleri'ni açmak için uğraş verdik ama bunda başarılı olamadık. Turizm okullarının içinde denizcilik bölümleri açıldı ama faydalı olmadı. Maalesef meselenin köküne eğilemedik. O dönemde bir tane yelken kulübü yoktu Muğla'da. 1980'li yıllarda yatçılığımız böyleydi. Dünyayı, tarihi inceledik. Mesela Osmanlı döneminde dört eğitim gemisi olduğunu öğrendik. Bodrum Cup yarışlarını düzenlemeye karar verdik ki bir şekilde bilinir olsun, öğrenmek isteyenler de ilgilensinler. Ardından hemen yelken kulübünü kurduk ve çocuklara eğitime başladık. Namık Akarca ile Güllük'te bir yelkenli tekne yaptırdık. Şimdi 34'üncü yılımıza girerken, yurt dışına yelkenli tekne satar bir konuma geldi sektörümüz. Binlerce genç yetiştirdik, 100'den fazla tekne artık yelken açıyor yarışlarda. Büyük bir boşluğu, bu şekilde doldurmuş olduk. Yelkenciliğin önünü açtık. Cumhuriyet tarihimizin ilk yelkenli okul gemisini de inşa ettik, artık öğrencileri burada eğitebiliyoruz. Bodrum Cup sayesinde yelkeni sevdirdik, yelkenlileri teşvik ettik. Yeni neslin yelken ile olan ilişkisini güçlendirdik. Güneşe endeskli bir turizm anlayışından ziyade rüzgarı da işin içine kattığınızda ,tekneninizi 12 ay pazarlayabilirsiniz. Bu anlayışı oturtmaya çalıştık. Artık yarışlarımız bir şölen havasında geçiyor.

Bodrum Cup sayesinde yelkeni sevdirdik, yelkenlileri teşvik ettik. Yeni neslin yelken ile olan ilişkisini güçlendirdik. Güneşe endeskli bir turizm anlayışından ziyade rüzgarı da işin içine kattığınızda tekneninizi 12 ay pazarlayabilirsiniz