ABD Merkez Bankasının (Fed), enflasyonla mücadeleyi 'yumuşak iniş' ile mi yoksa 'sert iniş" ile mi sonlandıracağı merak konusu olmaya devam ediyor.

Ülkede son dönemde açıklanan veriler ile bilançolar ise enflasyonun yavaşladığı ve ekonomik büyümenin gücünü koruduğu 'yumuşak iniş' senaryosuna işaret ediyor.

Ancak jeopolitik gerilimler ve ABD'de yaklaşan başkanlık seçimlerinin oluşturduğu belirsizlik, 'yumuşak iniş' senaryosunu bozma riski taşıyor.

Ekonomide 'yumuşak iniş' ne demek?

Yumuşak iniş denince akla ilk olarak bir uçağın, yere bir hasara neden olmadan kontrollü ve kademeli şekilde inmesi geliyor. Bu ifade aynı zamanda bir ekonominin para politikası sıkılaştırması ve bunun olası ekonomik etkisiyle ilgili de kullanılıyor.

Yumuşak inişin resmi bir tanımı bulunmuyor. Ekonomide "yumuşak iniş", aşırı ısınmış bir ekonominin, enflasyonu kontrol altında tutmak amacıyla para politikası araçları kullanılarak resesyona neden olmayacak seviyede soğutulmasını ifade ediyor.

Bir merkez bankası, enflasyonu düşürmek için faiz oranlarını artırdığında işsizliğin büyük ölçüde artmasına ve Gayrisafi Yurt İçi Hasıla (GSYH) büyümesinin negatife dönmesine yol açmazsa "yumuşak iniş" sağlanmış oluyor.

Faiz oranları artırılır, enflasyon düşürülür ancak bu bir resesyon ve yüksek işsizliğe neden olursa ekonomi "sert iniş" yapmış oluyor.

ABD ekonomisinde 'sert ve yumuşak iniş' örnekleri

ABD'de 1980'lerin başında para politikasının sıkılaştırılması ve buna bağlı olarak yaşanan ekonomik daralma ve yüksek işsizlik "sert iniş" örneği olarak kayıtlarda yer alıyor.

Ülkede 1979'da Fed Başkanı olan Paul Volcker, o dönemde yıllık yüzde 11 oranında seyreden enflasyonu düşürmek amacıyla Temmuz 1980'den Ocak 1981'e kadarki süreçte faiz oranını yüzde 19'un üzerine çıkarmıştı. Bu durum Temmuz 1981'den Kasım 1982'ye kadar 16 aylık derin bir resesyona yol açmış ve işsizlik oranı yüzde 10,8'e ulaşmıştı. Bu nedenle ülke ekonomisinde "sert iniş" yaşanmıştı. Volcker, 1983'ün ortalarında ise enflasyonu yüzde 3 civarına indirmişti.

ABD'de 1990'ların ortalarında para politikasının sıkılaştırılma dönemi ise güçlü bir iş gücü piyasası ve resesyon yaşanmamasıyla ekonomide "yumuşak iniş" ile ilişkilendiriliyor.

Söz konusu "yumuşak iniş" döneminin Fed Başkanı Alan Greenspan'in yönetiminde gerçekleştirilen parasal sıkılaştırma sonucu yaşandığı belirtiliyor.

Ülkede Şubat 1994'te işsizlik oranı hızla düşerek yüzde 7,8'den yüzde 6,6'ya inerken, enflasyon yüzde 2,8 ve faiz oranı yüzde 3 civarında bulunuyordu. Ekonomi büyürken ve işsizlik oranı düşerken enflasyonun yükselme ihtimalinden endişe duyan Fed, faiz oranlarını önleyici olarak artırmaya karar vermişti. Faiz oranlarını 1994'te artırarak yüzde 3'ten yüzde 6'ya çıkaran banka, 1995 yılında ise faiz indirimine gitmişti. Greenspan anılarını kaleme aldığı "Türbülans Çağı" kitabında ise "1995'teki yumuşak iniş, görev sürem boyunca Fed'in en gurur verici başarılarından biri oldu." ifadelerini kullanmıştı.